Drodzy Przyjaciele,
czy słyszeliście kiedyś o zespole cieśni kanału nadgarstka? A czy wiedzieliście, że to najczęstsza choroba zawodowa?! Zespół cieśni jest jednym z najczęściej występujących schorzeń we współczesnej populacji. W Czechach dotyczy około 35 000 ludzi. U kobiet występuje 4 razy częściej niż u mężczyzn. Dochodzi przy nim do ucisku nervus medianus (tzw. nerwu pośrodkowego), przechodzącego przez kanał nadgarstka.
Kanał nadgarstka to wąskie przejście znajdujące się w rejonie nadgarstka, który z trzech stron tworzą kości nadgarstka, a z czwartej strony przylega do niego pasmo włókniste – retinaculum flexorum (tzn. troczek zginaczy). W kanale nadgarstka, oprócz nerwu pośrodkowego, do dłoni prowadzi też dziewięć ścięgien palców i kciuka.
Nervus medianus to jeden z głównych nerwów splotu ramiennego (plexus brachialis), który pod względem ruchowym i czuciowym unerwia rejon przedramienia i dłoni. Pod względem motorycznym (ruchowym) steruje kciukiem, palcem wskazującym i środkowym. Pod względem czuciowym wpływa na rejon przedramienia i krawędź dłoni od strony kciuka.
PRZYCZYNY ZESPOŁU CIEŚNI KANAŁU NADGARSTKA
1. Permanentny ucisk na nervus medianus poprzez chroniczne przeciążanie nadgarstka: np. u osób pracujących na komputerze (w związku z długotrwałym używaniem klawiatury, myszki), u kelnerek, malarzy, pianistów. Choroba występuje często także w okresie ciąży (z powodu zatrzymywania wody w organizmie i powstawania obrzęków).
Ucisk mogą spowodować zwapnienia więzadeł, przerośnięte ścięgna mięśni zginaczy dłoni, urazy, przemieszczenia, wysięki, stany zapalne więzadeł. Z powodu przeciążenia następują też obrzęki struktur miękkich.
Dokładniej: ponieważ mięśnie nie są w stanie pracować bez odpoczynku, po określonym czasie obciążenia dochodzi do ich przerostu, hipertrofii (inaczej mówiąc, włókna mięśniowe zwiększają swoją objętość). Do mięśni nie dopływa tym samym dostateczna ilość krwi i limfy, za to osadzają się w nich metabolity, będące efektem pracy mięśni (m.in. kwas mlekowy i inne kwasy). Następstwem gromadzenia tych szkodliwych substancji w mięśniach jest ich zmęczenie, wysokie napięcie i bolesność. Jednocześnie mięśnie przenoszą to napięcie na całej swojej długości, dlatego pojawia się też obrzęk ścięgien i otoczek włóknistych mięśni. Kanał nadgarstka jako struktura w przeważającym zakresie kostna ma ograniczoną szerokość – w sposób nieunikniony występuje ucisk nerwów, ścięgien, a także naczyń, które zaopatrują mięśnie i nerwy w krew. A przy długotrwałym zaniedbaniu ten zespół może przejść w proces zapalny.
2. Predyspozycje genetycznemogą mieć wpływ na rozwój cieśni nadgarstka.
OBJAWY ZESPOŁU CIEŚNI:
Pierwsze symptomy: Pojawia się okresowe drętwienie, mrowienie lub pieczenie palców (kciuka, palca wskazującego i części środkowego) chorej ręki.
Później: Rejon jest wrażliwy także na dotyk, następuje utrata czucia na skórze i osłabienie, dotkniętych zespołem cieśni, palców. Towarzyszy temu silny ból, niezgrabność i stopniowe wiotczenie mięśni na przedramionach. Nierównowaga mięśniowa wpływa też na okoliczne mięśnie, w których mogą pojawiać się skurcze, hipertrofia (powiększenie).
Nieprzyjemne odczucia i ból pojawiają się głównie w spoczynku. Często ból wybudza daną osobę ze snu i promieniuje aż do stawu ramieniowego lub do głowy.
Powikłania: Bez leczenia choroba postępuje i w najgorszym przypadku może dojść do trwałego i nieodwracalnego uszkodzenia nerwu. Uszkodzenie objawia się utratą czucia i zaburzeniem ruchomości palców.2
DIAGNOSTYKA:
Najpierw, dzięki dokładnej anamnezie, ustalamy subiektywne odczucia pacjenta. Na ich podstawie lekarz zaleca tzw. badanie EMG (elektromiograficzne). Dzięki niemu można zmierzyć przewodzenie mięśniowe, postawić diagnozę i ocenić powagę schorzenia.
LECZENIE:
Aby nie doszło do trwałego uszkodzenia, leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej, ewentualnie zadbać o profilaktykę, aby zapobiec wystąpieniu zespołu.
1. Leczenie zachowawcze (bez ingerencji chirurgicznej): w pierwszych stadiach choroby – ukierunkowana, intensywna rehabilitacja, stretching (ćwiczenia rozciągające), odpoczynek, okłady z lodu (na obrzęki). Usztywnienie (unieruchomienie dłoni) stosowane przeważnie w nocy. Pomoce ergonomiczne. Taping (odciąża wierzchnią warstwę skóry i tkankę podskórną od dolnych warstw otoczki mięśni, a tym samym krew i limfa mają więcej przestrzeni do szybszej i bardziej skutecznej regeneracji).
W celu złagodzenia bólu podawane są leki – przeciwzapalne o działaniu przeciwbólowym, leki przeciwobrzękowe. Polecane są także witaminy – przede wszystkim B6 (łagodzi procesy zapalne w tkance, zmniejsza wrażliwość na ból) oraz enzym bromelina (także o działaniu przeciwzapalnym).
Wykorzystywane są ultradźwięki (fala uderzeniowa), galwanoterapia, elektryczna stymulacja nerwów.
2. Leczenie chirurgiczne: w ciężkich przypadkach konieczna jest operacja. Przecięcie więzadła poprzecznego w nadgarstku, które uwalnia napięcie i zwiększa przestrzeń dla przechodzących przez kanał nadgarstka ścięgien, naczyń i nerwów. Niestety, także po przeprowadzeniu operacji, po jakimś czasie problemy mogą się ponownie pojawić.
A CO Z JĘCZMIENIEM I CHLORELLĄ?
Z bogatej skali korzystnych substancji zawartych w Jęczmieniu i Chlorelli docenimy tu głównie obecność ogromnej ilości chlorofilu. Chlorofil bowiem, jak wiemy, ma silne właściwości przeciwzapalne i przyczynia się do łagodzenia bólu.
Zalecaną witaminę B6 (lub pirydoksynę) znajdziemy zarówno w Jęczmieniu, jak i w Chlorelli. Witamina B6 jest inicjatorem i regulatorem wielu enzymów, które wpływają na przebieg kluczowych reakcji biochemicznych. Ponadto bezpośrednio wpływa na nasz nastrój , ponieważ bierze udział w tworzeniu neuroprzekaźników, do których należy hormon szczęścia – serotonina oraz noradrenalina wspomagająca nas w osiąganiu lepszych wyników w krótszym czasie.
Dzięki Jęczmieniowi, zamiast enzymu bromeliny zyskujemy ponad 100 enzymów, w tym już co najmniej 20 z nich zostało opisanych. Enzymy są ważnymi biokatalizatorami wszelkich procesów w naszym organizmie. Są wśród nich m.in. dysmutaza ponadtlenkowa – likwidator wolnych rodników, oksydaza cytochromowa – przyspieszająca oksydację i redukcję, katalaza – rozkładająca nadtlenek wodoru na tlen i wodę, transhydrogenaza – ważna dla tkanki serca.
Jęczmień wyróżnia się także wysoką zawartością substancji polifenolowych. Należą do nich również flawonoidy o działaniu przeciwzapalnym.
Chlorella z kolei przyspiesza usuwanie kwasu mlekowego. Zawiera też aminokwasy esencjalne (w tym BCAA), które pomagają w gojeniu i wzroście mięśni.
Jestem bardzo wdzięczna, że także w przypadku tej diagnozy neurologicznej, możemy polegać na Jęczmieniu i Chlorelli GW!
Życzę, aby Zielona Żywność GW była wszystkim potrzebna wyłącznie profilaktycznie!
Pięknych, jesiennych dni dla Was.
Kateřina
MUDr. [lek. med.] Kateřina Bednářová ukończyła medycynę ogólną na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Masaryka w Brnie. Ma specjalizację w dziedzinie neurologii oraz neurologii dziecięcej. Po studiach najpierw pracowała na oddziale neurologii i oddziale intensywnej opieki medycznej Szpitala Třebíč, a następnie w Klinice Neurologii Dziecięcej i w Szpitalu Dziecięcym w Brnie. Jęczmień i Chlorellę je od 2015 roku, razem z dwojgiem swoich dzieci i mężem. Obecnie jest na urlopie macierzyńskim. Jest w gronie specjalistów współpracujących z GW, wykłada i propaguje Zieloną Żywność. Jest zwolenniczką łączenia medycyny klasycznej z medycyną holistyczną.